Wrota Chałubińskiego

Przygraniczna przełęcz oglądana z daleka rzeczywiście może przypominać skalną bramę lub portal. Miejsce godne polecenia przede wszystkim ze względu na czarujący widok na Ciemnosmreczyńskie Stawy i Wielki Staw Hińczowy – a ściślej „Temnosmrečinskié plesa” i „Veľké Hincovo pleso”, gdyż jeziora leżą na terenie Słowacji.

Dostać się tu można tylko od polskiej strony czerwonym szlakiem zaczynającym się pomiędzy Morskim Okiem i Szpiglasowym Wierchem. Wrota Chałubińskiego (2022 m n.p.m.) mieszczą się pomiędzy jego granią a niedostępnym dla turystów wierzchołkiem Kopy nad Wrotami. Słowacka ścieżka, wiodąca do dolin Ciemnosmreczyńskiej i Piarżystej niedługo po II Wojnie Światowej została zamknięta na stałe.

Niegdyś nazywana Zawracikiem, swoją aktualną nazwę przełęcz zyskała ok. 1890 roku, rok po śmierci Tytusa Chałubińskiego – profesora patologii, lekarza, zasłużonego działacza ochrony przyrody (był współzałożycielem Towarzystwa Tatrzańskiego) i jednego z pierwszych badaczy tatrzańskiej flory. Z cennych roślin, w pobliżu Wrót rosną m.in. sasanka wiosenna, ukwap karpacki czy całkowicie endemiczne tatrzańskie warzuchy i wiechliny.

Nadgraniczna przełęcz pomiędzy Szpiglasowym Wierchem a Kopą nad Wrotami, dostępna tylko od polskiej stroni - Słowacy zamknęli swój szlak wkrótce po II WŚ. Kształtem rzeczywiście może kojarzyć z potężną, skalną bramą. Warto skręcić z Ceprostrady w czerwoną trasę z powodu nieopisanie uroczych widoczków na Wielki Staw Hińczowy oraz Ciemnnosmreczyńskie Stawy.