Umierający Wojownik

Jedno z niewielu zachowanych w Polsce dzieł autorstwa Austriaka Josefa Thoraka, który swoimi dokonaniami zapracował sobie na miano oficjalnego rzeźbiarza III Rzeszy. Ustecki pomnik umierającego wojownika pochodzi jednak ze zdecydowanie wcześniejszego okresu twórczości artysty.

Opisywany monument pochodzi z 1922 roku. Powstał, by upamiętnić 76 mieszkańców Ustki, którzy zginęli w trakcie I Wojny Światowej. Ufundowali go mieszkańcy miasta, zebrali na ten cel dokładnie 57 tys. marek. Po 1945 r. dedykację zmieniono na “Bezimiennym bohaterom wojen światowych - społeczeństwo Ustki”, jednak okolicznościową tabliczkę skradziono i nie udało się już jej odnaleźć.

Odlana z brązu rzeźba przedstawia klęczącego, nagiego wojownika, który próbuje powstać po druzgocącym ciosie. Wspiera się na szerokiej tarczy, na której wyrzeźbiono wojenny żaglowiec na falach oraz syrenę. Wizerunek na tarczy wojownika to najprawdopodobniej pierwsze uwiecznienie herbu Ustki w formie monumentu.

Pomnik poświęcony 76 obywatelom miasta, którzy zginęli na frontach I WŚ. Monument wystawiono w 1922 r., jego autorem jest Josef Thorak. W późniejszych latach artysta zapracował sobie na miano pierwszego rzeźbiarza III Rzeszy, a posąg dedykowano “bezimiennym bohaterom wojen światowych”. Wizerunek na tarczy to pierwsze utrwalenie herbu Ustki w formie pomnika.