Rezerwat Beka

Rezerwat Beka powstał w 1988 roku na powierzchni 193 ha. Jest to niskie wybrzeże zalewowe na terenie delty Redy. Rezerwat jest ostoją 200 gatunków ptaków, które z rozmaitych względów należało objąć ochroną. Jako że gniazduje tutaj przynajmniej 40 gatunków, jest to ptasia ostoja europejskiej rangi.

W rejonie rezerwatu Beka udało się zaobserwować wylęg biegusów zmiennych, które straciły większość innych siedlisk - kiedyś występowały praktycznie na całym wybrzeżu wokół Morza Bałtyckiego, dziś trzeba mieć niemało szczęścia, aby go dostrzec czy chociaż usłyszeć. Poza tym na chronionym obszarze żyją również brodźce krwawodziobe, ostrygojady, wąstaki, błotniaki stawowe, łabędzie czarnodziobe i wiele, wiele innych.

Niemałą wartość przyrodniczą prezentuje także tutejsza flora. Bez wątpienia najcenniejsze są rośliny słonolubne, w rezerwacie doliczono się 17 takich gatunków - między innymi mlecznika nadmorskiego, situ Gerarda, babki nadmorskiej, koniczyny rozdętej czy ostrzewu rudego.

Fragment Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, wydzielony w 1988 r. na obszarze 193 ha wokół delty Redy. Wybrzeże regularnie zalewane jest przez wzburzone morze, a jednocześnie rzeka nanosi coraz więcej osadów i rumoszu w pobliże ujścia. Tereny są cenne z uwagi na rzadkie rośliny słonolubne i siedliska 200 gatunków ptaków, z czego przynajmniej 40 tutaj gniazduje.