Pałac w Mysłakowicach

Pałac Królewski w Mysłakowicach zbudowano na planie prostokąta, prawdopodobnie w pierwszej połowie wieku XVIII, choć pierwsze wzmianki o dobrach lennych w tej miejscowości, należących do rodziny von Kolberg, pochodzą już z 1385 roku.

Jego budowę zlecił Maksymilian Leopold von Reibnitz. W 1816 pałac przebudowano, a za jego klasycystyczny wygląd odpowiadał Josef Carl Raabe, dokonując zmian w elewacji, nadbudowując mezzanino, wznosząc kryty kopułą belweder i konstruując ogród zimowy.

W 1831 r., właścicielem posiadłości został król pruski Fryderyk Wilhelm III, dzięki czemu Pałac przekształcił się w rezydencję cesarską. W tym czasie wprowadzono również zmiany w układzie i wystroju wnętrz, kolorze elewacji, a także założono obszerny park krajobrazowy, projektu Petera Josepha Lenne.

W 1840 następca tronu - Fryderyk Wilhelm IV, zorganizował kolejną dużą przebudowę, tym razem w stylu neogotyckim. Do bryły pałacu dodano wówczas wieżę, skrzydło jadalniane i zmieniono wygląd dachu, elewacji i pomieszczeń wewnątrz.

W 1909 roku, majątek pałacowy trafił w zarząd starostwa powiatu jeleniogórskiego, zaś po zakończeniu wojny, 13-hektarowy park ze stawem, okalający pałac należał jeszcze m.in. do Lasów Państwowych i PGR.

Obecnie, wnętrza Pałacu Królewskiego w Mysłakowicach służą za szkołę podstawową i gimnazjum.

Reprezentacyjna posiadłość, założona najprawdopodobniej w I poł. XVIII stulecia przez Maksymiliana Leopolda von Reibnitza. Swego czasu właścicielem rezydencji (raz klasycystycznej, po przebudowie neogotyckiej) była pruska rodzina Hohenzollernów. Ostatnio mysłakowicki pałacyk służy uczniom zdobywającym podstawowe wykształcenie i ich nauczycielom.