Dom Zdrojowy

Dom Zdrojowy to prawdopodobnie najlepiej rozpoznawalny obiekt uzdrowiskowy w Długopolu-Zdroju. To w tej okolicy zbiera się najwięcej kuracjuszy i turystów poszukujących miejsca na odpoczynek.

Początkowo, w latach '40 XIX stulecia, mieściła się tu wyłącznie zadaszona, drewniana hala spacerowa. Jej powstanie to inicjatywa doktora Juliusza Hanckego – ówczesnego właściciela uzdrowiska, który położył ogromne zasługi dla rozbudowy infrastruktury Długopola. W 1930 roku obiekt gruntowanie zmodernizowano – otworzono wtedy pijalnię wód mineralnych i cukiernię.

Kilka lat po II Wojnie Światowej halę spacerową całkowicie odcięto od parku dobudowaniem na całej szerokości przeszkleń – w tak powstałym pawilonie działały kawiarnia, świetlica oraz czytelnia. Wielka powódź w 1997 roku niemal w całości zniszczyła zabytkowy obiekt. 12 lat później otworzono nowy dom zdrojowy, wyglądem nawiązujący – choć nie w 100% wiernie – do historycznego pierwowzoru.

Dom Zdrojowy z pijalnią wód mineralnych, halą spacerową, centrum obsługi kuracjuszy i klimatyczną kawiarnią mieści się na skraju Parku Zdrojowego.

Centralny obiekt długopolskiego uzdrowiska, który może poszczycić się bardzo długimi tradycjami. W latach ‘40 XIX w., z inicjatywy dr. Juliusza Hanckego, wybudowano drewnianą halę spacerową. W 1930 r. przekształcono ją w pijalnię wód mineralnych. “Powódź stulecia” niemal doszczętnie zniszczyła zabytkowy dom zdrojowy, zrekonstruowany niekoniecznie wiernie w 2009 r.