Pomnik Grunwaldzki

Nazywany również pomnikiem Władysława Jagiełły. Wzniesiono go w 1911 roku dla uczczenia 500. rocznicy bitwy pod Grunwaldem. Inicjatorem jej upamiętnienia w takiej formie był prezes Związku Górali Franciszek Pawlica. Projekt Wojciecha Brzega wykonali Franciszek Kopeczyński i Jan Stopka Czaja z synem Józefem.

Ze szczytu pomnika spogląda popiersie króla Jagiełły w imponującej koronie. U dołu kilkustopniowej podstawy pomnika umieszczono brązową figurę rzeźbiarza, który na kamieniu umieszcza daty 1410 i 1910 roku. Na pomniku wykonano inskrypcję „Pogromcy Krzyżaków – Lud Góralski”. 15 lat po odsłonięciu dzieła anonimowy fundator wzbogacił pomnik o tablicę ku czci „Nieznanego Żołnierza”.

Po odsłonięciu Pomnika Grunwaldzkiego na Placu Niepodległości regularnie organizowano pod nim akademie z okazji świąt państwowych. W 1941 roku Niemcy nakazali całkowicie zniszczyć rzeźbę, jednak m.in. dzięki Stanisławowi Kwaśnemu udało się zachować i ukryć poszczególne jej części po rozbiórce. Pozwoliło to na odbudowanie pomnika 3 lata po zakończeniu IIWŚ, jednak już w nowej lokalizacji – Parku Miejskim. Poprzednie miejsce zajmowała już statua ku czci poległych żołnierzy radzieckich. W 1990r. ekshumowano i przeniesiono ciała czerwonoarmistów – wraz z pomnikiem – na Nowy Cmentarz. Pomnik Grunwaldzki uroczyście powrócił na zrewitalizowany Plac Niepodległości w 2012 roku.

Każdej uroczystości ustawienia pomnika towarzyszyło wmurowanie kapsuły czasu z dokumentami pokrótce opisującymi bieżącą historię Zakopanego oraz okoliczności wzniesienia postumentu Władysława Jagiełły.

Monument wzniesiony z okazji 500. rocznicy bitwy pod Grunwaldem. 15 lat po odsłonięciu dodano tablicę dla “Nieznanego Żołnierza”. W 1941r. Niemcy rozkazali zniszczyć rzeźbę, jednak mieszkańcom udało się ją ocalić i poukrywać kawałki. Po wojnie pomnik odbudowano w Parku Miejskim, a w 2012r. popiersie Jagiełły wraz z postumentem powróciło na Plac Niepodległości.