Kolejka na Gubałówkę

Pierwsza w Polsce była wprawdzie kolejka na Górę Parkową w Krynicy, jednak to wagoniki wwożące na Gubałówkę (i zwożące ze szczytu) zyskały największą sławę w skali kraju. Przestronne, wygodne maszyny zapewniają komfortowe warunki przyjemnej podróży w górę lub w dół.

Trasa prowadzi jednym torem przez niespełna 1300 metrów, górna stacja leży ok. 300 metrów wyżej od dolnej. Dwa pojazdy podążające w różnych kierunkach wymijają się w połowie drogi. Każdy wagonik mieści maksymalnie 120 osób, podróż trwa zazwyczaj około 3,5 minuty, deklarowana przepustowość kolejki to 2000 os./h.

Kolej linowo-terenowa na Gubałówce powstała w 1938 r. Budowa trwała tylko 168 dni. W 2001 obiekt gruntownie zmodernizowano, a stare wagony posłużyły do wyposażenia podobnej kolejki na Górze Żar w Międzybrodziu Żywieckim, na oddalonym o ok. 75 km dawnym wyciągu szybowcowym.

Kolejka na jest w pełni przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz rodziców z małymi dziećmi (za wózki nie wnosi się żadnej opłaty). Istnieje możliwość kupna biletu łączonego: wjazd na Gubałówkę, a zjazd nieodległą kolejką krzesełkową na Butorowym Wierchu. Natomiast pieski mogą wejść do wagoników wyłącznie w kagańcu i po kupieniu im biletu ulgowego.

Na szczycie w pobliżu górnej stacji znajduje się m.in. lodowisko, kilka restauracji i parków rozrywki, punkt widokowy oraz tzw. zjeżdżalnia grawitacyjna – czyli po prostu letni tor saneczkowy. W dół prowadzi 9 ciasnych nawrotów, należy stale kontrolować prędkość wózka hamulcem. Dzieci do lat 8 mogą bawić się tutaj tylko razem z dorosłym opiekunem. Do punktu startu powraca się specjalnym wyciągiem. Jazdy po torze są osobno płatne.