Dom Rybaka

Tradycyjna nazwa dla aktualnej siedziby władysławowskiego magistratu. Cały rozległy budynek to niezły przykład polskiego socrealizmu z lat’ 50 XX wieku. Dom Rybaka powstawał jako hotel w latach 1953-56 na zlecenie ministra żeglugi Mieczysława Popiela, w odpowiedzi na brak mieszkań doskwierający ludziom trudniącym się połowem ryb.

Problem w tym, że Dom Rybaka, otwarty w 1957 r., był obiektem wybitnie luksusowym. Na 150 gości czekały wanny solankowe, sauny, łaźnie, hol z fontannami i pięknymi obrazami, biblioteka, gabinety lekarskie, ogród z kawiarnią… i wiele innych zbytków. Efekt końcowy i tak odbiegał od pierwszych, jeszcze ambitniejszych projektów autorstwa inżynierów-architektów J.Zaręby, W.Kasperskiego i E.Baranowskiego. Budowa - i tak przecież okrojona - pochłonęła zawrotną jak na tamte czasy sumę 20,5 miliona złotych.

Dla turystów najważniejszą częścią Domu Rybaka będzie wysoka wieża, połączona z resztą budynku poprzez arkady. Na jej kolejnych piętrach, poza 2 tarasami widokowymi na wysokości 45 i 63 metrów (tzw. KULA) nad poziomem morza, przygotowano innego rodzaju atrakcje. Są to Muzeum Motyli, sklepik z pamiątkami i tradycyjnymi kaszubskimi wyrobami (ceramika, monety, bursztynowe świece i nalewki) oraz Muzeum Iluzji.

Ze względu na osobę zleceniodawcy projektu, wieża nazywana jest - nieco złośliwie i w nawiązaniu do słynnej legendy - “Wieżą Popiela”. Przez niektórych Dom Rybaka traktowany jest nieco jak Pałac Kultury w Warszawie - z jednej strony pamiątka po słusznie minionych czasach, a z drugiej niezaprzeczalnie jest dominantą architektoniczną w miejskim krajobrazie, którą dość trudno byłoby usuwać.

Lokalny odpowiednik warszawskiego Pałacu Kultury - socrealistyczna budowla dominująca nad miastem. Dom Rybaka, budowany na polecenie ministra żeglugi M.Popiela, miał teoretycznie służyć prostym ludziom - a powstał luksusowy i drogi hotel. Turystów powinna zainteresować wieża widokowa z 2 tarasami. Większą część budynku zajmuje władysławowski ratusz.