Zabytkowa zabudowa

Dla wielu przybyłych z daleka gości Małego Cichego niespodzianką będzie drewniana zabudowa miejscowości, częściowo tradycyjna.

Drewniane są nie tylko opisane wcześniej świątynie, ale i część budynków mieszkalnych i gospodarczych wzniesionych w stylu podhalańskim. Zbudowano je z płazów czyli belek świerkowych przeciętych na pół, łączonych w węgłach wystających poza obrys budynku. Płazy wspierają się na podwalinach z kamienia.

Tradycyjne budowle podhalańskie mają jedną kondygnację, nad którą wyraźnie dominuje stromy, dwuspadowy dach (o kącie nachylenia 50-55 stopni) ze strzeszkami czyli małymi okapami przy ścianach szczytowych, kryty gontem łupanym.

W przypadku budynków mieszkalnych, ściana czołowa z wejściem zwrócona jest na południe. Zapewnia to pomieszczeniom dobre oświetlenie. Budynki gospodarcze często ustawione są prostopadle do domu, od strony zachodniej przez co chronią gospodarstwo przed wiatrami. Zabudowania są bogato zdobione np. pazdurami w kształcie tulipanów umieszczanymi na zwieńczeniach dachów albo słoneczkami dekorującymi szczyty budowli.

Chociaż drewniana architektura wsi niewątpliwie stanowi o jej uroku, nie jest zasadniczym powodem, dla którego Małe Ciche cieszy się w turystycznym eterze coraz większą sławą.

To usytuowanie miejscowości, jej „małocichy” charakter, fakt, że śnieg zalega w niej zwykle od listopada do końca marca i świetna infrastruktura narciarska sprawiają, że zwłaszcza na zimowy wypoczynek przyjeżdżają tutaj całe rodziny. O wyciągach i trasach narciarskich szczegółowe informacje można znaleźć w linku „Sport”.

W wielu zakątkach Małego Cichego czas jakby zatrzymał się w miejscu - i wbrew pozorom jest to dla turysty bardzo dobra wiadomość. Dzięki wciąż stojącym, wielowiekowym gospodarstwom i kościołom każdy może podziwiać tradycyjną podhalańską architekturę. Pasjonaci łatwo dostrzegą specyficzne szczegóły konstrukcji, a wszyscy poczują niezwykły urok miejscowości.