Stary i Nowy Jerzy

Z rynku Lądka-Zdroju całkiem niedaleko do eliptycznego w kształcie Placu Partyzantów, z pięknie utrzymaną zielenią, rozpromieniającego się na 4 strony uliczkami z XIX- i XX-wieczną, pensjonatową zabudową. Jedną z takich uliczek - Paderewskiego, można dotrzeć do Zakładu Przyrodoleczniczego „Jerzy” (ul. Ostrowicza 1) stanowiącego kompleks budynków nazywanych powszechnie „Starym Jerzym” i „Nowym Jerzym”.

Początki pierwszego, o czym świadczy widniejąca na jego froncie data „1498”, sięgają XV w. Jego powstanie związane było z badaniami miejscowych wód, jakie na polecenie książąt ziębickich i hrabiów kłodzkich braci Albrechta, Jerzego i Karola Podiebradów przeprowadził Konrad z Bergu. W jego obrębie znajduje się źródło św. Jerzego, z którym związane są początki uzdrowiska. Swój dzisiejszy wygląd, obiekt uzyskał w 1863 r. Działa w nim emanatorium radonowe, jedno z dwóch takich w Polsce, gdzie kuracjusze mogą wdychać powietrze wzbogacone radonem.

„Nowy Jerzy” został wybudowany w latach 1914-16 jako bardzo gustowny i nowoczesny zakład kąpielowy, którym pozostaje zresztą do chwili obecnej. Zdobi go potężny herb Lądka oraz rzeźby i płaskorzeźby o „wodnej” symbolice.

Ciekawostką jest, że na miejscu tryskającej przed Zakładem Przyrodoleczniczym „Jerzy” fontanny, funkcjonował niegdyś zdrój dla… koni. Był to zwykły staw napełniony wodą ze źródła św. Jerzego, której kuracjusze nie zdołali wykorzystać do leczniczych kąpieli. „Koński zdrój” powstał w 1744 r. z inicjatywy miejscowego lekarza A. Burkharda, a leczono w nim np. sztywnienie ud, zwierzęta ponoć szybko wracały do zdrowia.

Kompleks uzdrowiskowy, będący jedną z wizytówek Lądka-Zdroju. Początki wykorzystywania źródeł mineralnych sięgają końcówki XV wieku, o czym najlepiej świadczy wyryta nad bramą frontową “Starego Jerzego” data 1498. Zakład Przyrodoleczniczy do obecnego kształtu przebudowano w 1863 r. Z kolei służący zdrojowym kąpielom “Nowy Jerzy” powstał w latach 1914-16.