Cerkiew Objawienia Pańskiego

Zabytek sakralny z II połowy XIX stulecia, wykorzystywany do nabożeństw przede wszystkim przez krynicką parafię św. Piotra i Pawła. Wiele wskazuje na to, że jednonawowa, eklektyczna budowla z transeptem stoi mniej więcej w tym samym miejscu, co pierwsza greckokatolicka świątynia wzniesiona w miejscowości.

Historycy uważają, że cerkiew wybudowano w Krynicy niedługo po założeniu osady, co miało miejsce w 1574 roku. Początkowo była to mała, murowana kaplica, z czasem powiększana. Ostatnią rozbudowę datuje się na 1789 r. - jednak jeszcze w XVIII wieku kościół spłonął. Nowy przybytek ukończono w 1879 r.

Najbardziej charakterystycznym elementem cerkwi Objawienia Pańskiego niewątpliwie są krągłe, “baniaste” hełmy wieżyczek na siodłowym dachu. Jest ich 7, każda pokryta blachą. Trzy największe, usytuowane nad głównym wejściem, posiadają tzw. ślepe latarnie. W środku warto zwrócić uwagę na przepiękne, XIX-wieczne ołtarze oraz bogate polichromie. Cała konstrukcja jest zgodna z łemkowskimi tradycjami architektury sakralnej.

Jeden z wielu zabytków sakralnych w okolicy, za to niezwykle ważny - XIX-wieczny przybytek stoi zapewne tam, gdzie wzniesiono pierwszą greckokatolicką świątynię w Krynicy. Budowla posiada wiele elementów typowych dla architektury religijnej Łemków. Niewątpliwie charakterystyczne są bogato zdobione ołtarze, polichromie i zespół 7 wieżyczek na siodłowym dachu.