Ulicą Św. Ducha można wrócić na Długie Pobrzeże, by po chwili marszu dojść do Żurawia (ul. Szeroka 67/68) - jednej z najbardziej charakterystycznych budowli Gdańska. Pierwsza o nim wzmianka pochodzi z 1367 r., wszelako jego dzisiejszy wygląd nawiązuje do jego wizerunku z połowy XV stulecia.
Drewniany Żuraw służył jako dźwig portowy do przeładunku towarów oraz stawiania masztów na statkach, pełnił także funkcje wodnej bramy miejskiej. Jego mechanizm złożony z 2 par połączonych wałem kół, wprawiany był w ruch siłą ludzkich nóg. Można się mu dokładnie przyjrzeć odwiedzając działające w Żurawiu Narodowe Muzeum Morskie, które we wnętrzach zabytku urządza również wystawy dotyczące życia portu gdańskiego. Szczyt budynku od przełomu XX i XXI wieku zwieńczony jest figurą ptaka żurawia, który wskazuje żeglarzom kierunek wiatru.
Powszechnie rozpoznawalny symbol Gdańska, mimo że to “tylko” wierna rekonstrukcja budowli z połowy XV wieku. Oryginalny, w całości drewniany dźwig portowy powstał przed 1367 rokiem. Po pożarze z 1442 r. powstał nowy Żuraw, wzmocniony ceglanymi basztami. Z czasem jego rola została ograniczona do wodnej bramy i stawiacza masztów na budowanych okrętach.
Warto sfilmować Żuraw, zająć się tym może firma KM Studio 
Dodaj opinię