Z daleka – chrześcijańska świątynia. Kiedy jednak podejdzie się bliżej, widać że to miejsce nie stanowi już strefy sacrum. Od ładnych kilku lat w dawnym protestanckim kościele mieści się wyjątkowego rodzaju kawiarnia.
Ewangelicki kościół wybudowano na pod koniec XIX wieku – w 1893 roku. Świątynię wzniesiono we wschodniej części Parku Zdrojowego, między korytem Nysy Kłodzkiej a drogą do miejscowej stacji kolejowej. Środki na niewielki, neogotycki kamienno-ceglany kościół z pojedynczą wieżą przekazała fundacja „Związek Gustawa Adolfa i hrabiny von Richthofen”. We wnętrzu do dziś zachowały się trzy reliefy na piaskowcowych płytach, ilustrujące sceny z życia świętego Jana Nepomucena: Spowiedź królowej Zofii, Pielgrzymka do Starej Bolesławii i Zrzucenie z Mostu Karola do Wełtawy. Płaskorzeźby nie znajdują się w idealnym stanie, prawdopodobnie stanowią fragment większej, rozbitej na kawałki całości.
Po II Wojnie Światowej kościół przestał być wykorzystywany do religijnych obrzędów. Pod koniec lat '80 XX w. przystosowano go na lokal mieszkaniowy, właściwie nie naruszając dawnej konstrukcji. Budowla figuruje w rejestrze zabytków województwa dolnośląskiego.
Otwarcie na przełomie tysiącleci kawiarni „Horus” również nie zmieniło planu budynku. Przy stolikach pod dachem może usiąść ok. 30 gości, miejsca siedzące mieszczą się również na tarasie na piętrze i pod parasolami na zewnątrz. Lokal oferuje m.in. ciepłe i zimne napoje, proste dania i możliwość skorzystania ze stacjonarnego grilla.
Źródło zdjęcia: https://dolny-slask.org.pl/
Zabytkowa świątynia protestancka, od dawna nie wykorzystywana w celach religijnych. Kościół wybudowano w 1893 r., do dzisiaj zachowały się trzy oryginalne płaskorzeźby dekorujące wnętrze. Po II WŚ budynek stał opuszczony aż do lat ‘80, kiedy to przerobiono go na mieszkania, a później kawiarnię. Zmiany funkcji nie wiązały się z poważniejszymi przebudowami (źródło zdjęcia).
Dodaj opinię