Klasztor Albertynów na Śpiącej Górze

Klasztor Albertynów na wzgórzu Śpiąca Góra to zespół klasztorno-pustelniczy, męskiego zakonu albertynów na Kalatówkach w Zakopanem, obejmujący już obszar Tatr, w Dolinie rzeki Bystrej. Otoczony jest z każdej strony lasem.

Pustelnię na Kalatówkach wybudowali Św. Brat Albert (czyli Adam Chmielowski) i jego zakonni bracia w 1902 roku. Ziemię pod budowę ofiarował im właściciel Zakopanego - Władysław Zamoyski. W kolejnych latach klasztor jeszcze wielokrotnie rozbudowywano. W 1926 roku np. dobudowano obok kaplicę Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Niestety, 17 września 1977 r. pożar strawił klasztor wraz z kaplicą. Dopiero 7 lat później, w roku 1984 postawiono nowy klasztor, dla kontemplujących tu w ciszy i spokoju braci Albertynów.

Zakonna pustelnia, kontynuująca dzieło klasztoru wzniesionego w pobliżu Kalatówek w 1902 r. z inicjatywy Adama Chmielowskiego - czyli Świętego Brata Alberta. Miejsce modlitwy i odosobnienia było wielokrotnie modernizowane - w 1926 r. poświęcono kaplicę maryjną. Jednak pożar w 1977 r. niemal doszczętnie zniszczył przybytek, zbudowany na nowo po 7 latach.