Wyjątkowe miejsce, gdzie wykorzystywane są dobroczynne właściwości piwa. Spa oferuje kąpiele piwne połączone z degustacją złotych trunków oraz kąpiele w winie, mleku, a także relaksacyjne masaże, peelingi i aromatyczne rytuały. To idealne miejsce na relaks w centrum Zakopanego.
Symbol pewnego przełomu w wypoczywaniu w Tatrach - jeden z największych kompleksów wykorzystujących źródła termalne po polskiej stronie gór. Naturalne bogactwo pozwoliło stworzyć obiekt z 20 wszelkiego typu nieckami basenowymi, do tego po brzegi wypełnionymi wymyślnymi atrakcjami. Terma Bukovina posiada również spore saunarium i ofertę zabiegów SPA.
Stacja narciarska na północnych krańcach Bukowiny Tatrzańskiej, zbierająca w tematycznych serwisach i rozmaitych plebiscytach wyjątkowo pochlebne recenzje i opinie. Na taki stan rzeczy niewątpliwie...
Wyjątkowo silny magnes na miłośników białego szaleństwa - prawdopodobnie największy ośrodek sportów zimowych w okolicy Białki Tatrzańskiej. Kotelnica Białczańska ciągnie się przez zbocza trzech kol...
Park wodny w Tatrach, oferujący multum atrakcji z pięknymi górskimi krajobrazami w tle. Kompleks dysponuje kilkunastoma różnego typu nieckami basenowymi, wypełnionymi wodą termalną i szeregiem umilających kąpiel urządzeń. Łączna powierzchnia lustra wody w Bani to blisko 1400 m². Bardzo rozbudowana jest także oferta saunarium oraz zabiegów SPA & Wellness.
Spotkanie ze wspaniałymi psinami i przejażdżka po malowniczych tatrzańskich szlakach. W okolicach Kościeliska do wyboru są trasy liczące od 2 do ok. 30 km. Pobawić się w maszera można zarówno latem, jak i zimą. Wyprawa psimi zaprzęgami nieźle sprawdza się jako element imprezy integracyjnej. Z kolei dogtrekking zachęca do przesuwania granic swoich możliwości.
Coś więcej niż punkt informacyjny dla poszukujących atrakcji turystów. Centrum Tradycji i Turystyki w Kościelisku jest również małym ośrodkiem kultury i sportu. W salach konferencyjnych regularnie organizowane są wystawy artystyczne, prezentacje i spotkania z lokalnymi twórcami. Z kolei w siłowni i małpim gaju dla dzieci zawsze można spędzić czas aktywnie.
Rozbudowany kompleks basenowy wykorzystujący wody termalne z Niecki Podhalańskiej, oddany do użytku w 2015 r. Powierzchnia wody we wszystkich 21 nieckach obiektu - od sporych kąpielisk, przez baseny sportowe i dziecięce aż po jacuzzi - wynosi niemal 3000 m². W Chochołowskich termach nie brakuje różnego typu atrakcji, są też sauny, siłownia czy gabinety SPA.
Pochodzący z lat 1915-21 przykład tradycyjnej architektury sakralnej na Podhalu. Drewniana świątynia z elewacją i dachem częściowo pokrytymi gontem, posiada też słupowo-ramową wieżę. Wnętrza kościoła udekorowano pięknymi dziełami sztuki - wyróżniają się ołtarze. Główny figurami świętych i kunsztownymi obrazami, a te w kaplicach bocznych neobarokowym stylem.
Jeden z większych organizatorów spływów kajakowych, wypraw raftingowych oraz innego typu aktywnych wypraw w okolicy Zakopanego. Główna przystań znajduje się w Sromowcach Niżnych na brzegu Dunajca. Typowa trasa liczy ok. 17 kilometrów w jedną stronę. FunTime, poza sprzętem wodnym, dysponuje jeszcze m.in. rowerami, quadami czy mocnymi samochodami terenowymi.
Zakopiański odpowiednik krakowskich Błoni. “Dzika”, ale zadbana polana w centrum miasta, pełniąca rolę parku i jednocześnie areny dla wielu przedsięwzięć kulturalnych, rozrywkowych i sportowych. Równia Krupowa od 1977r. ma status parku krajobrazowego, dzięki czemu ocalała przed całkowitym zurbanizowaniem. Aktualnie park ma dwie części o łącznej wielkości 24ha.
Najpopularniejsze, najtrudniejsze – a więc zapewne najlepsze trasy narciarskie w Zakopanem. Pierwsze co należy zrobić, to wjechać na szczyt Kasprowego Wierchu kolejką linową z Kuźnic. Ważne! - Skip...
Najstarszy spośród murowanych przybytków katolickiej wiary w polskiej stolicy Tatr. Zabytkową, neoromańską świątynię wznoszono w latach 1877-96. Zaprojektowany przez J.P. Dziekońskiego kościół posiada wiele elementów zapożyczonych z modernizmu i regionalnych tradycji w dziedzinie architektury. Charakterystyczna wieża zegarowa góruje nad całymi Krupówkami.
Kompleks obiektów sportowych z wyjątkowo szeroką ofertą. Funkcjonuje przede wszystkim jako ośrodek przygotowań dla zawodowców i reprezentantów kraju. Jednak z bogactwa zakopiańskiego COS-u mogą korzystać również amatorzy. Do wyboru duża pływalnia, liczne korty tenisowe, tor łyżwiarski, stadion lekkoatletyczny, boiska, rozbudowana hala i wiele innych.
Cykl kilkudziesięciu imprez i wydarzeń, systematycznie organizowanych pod Tatrami od lipca do września włącznie. Tatrzańskie Wici to podhalańska góralszczyzna w najlepszym, jak najbardziej tradycyjnym wydaniu. Regionalne zespoły, muzyka, śpiewy, tańce, najróżniejsze pokazy artystów i rzemieślników, specjały góralskiej kuchni, rozmaite konkursy... Czego tu nie ma!
Jeden z najistotniejszych punktów w kulturalnym kalendarzu Zakopanego. Sierpniowa, tradycyjnie już wielodniowa impreza pozwala bardzo dokładnie poznać góralski folklor. Zarówno podhalański, jak i obecny w wielu różnych zakątkach świata. W trakcie festiwalu organizowane są koncerty, parady, prelekcje, warsztaty rzemieślnicze i wiele innych, kolorowych wydarzeń.
Główny oddział najważniejszej placówki kulturalno-wystawienniczej Zakopanego. Udostępniane tutaj ekspozycje prezentują polską stolicę Tatr z trzech punktów widzenia: historycznego, etnograficznego oraz przyrodniczego. Niezwykle bogate i zróżnicowane zbiory Muzeum Tatrzańskiego umieszczono w zabytkowym budynku z 1922 roku, zaprojektowanym w stylu zakopiańskim.
Najważniejsze miejsce pamięci w całym Zakopanem. Nekropolia, znana również jako Stary Cmentarz, już w latach ‘20 XX wieku stała się miejscem pochówku zarezerwowanym dla naprawdę ważnych, zasłużonych miastu osobistości. Takich jak Sabała, Tytus Chałubiński czy Stanisław Witkiewicz. Pęksowy Brzyzek słynie też z niezwykłych w formie, wyjątkowo pięknych nagrobków.
Cząstka Nowego Jorku w stolicy Podhala. W tym sensie, że na tej nieco ponad kilometrowej bez przerwy tętni życie - czy to handel wszelakimi produktami i usługami, czy dzięki popisom ulicznych artystów, czy też w napotykanych co krok restauracjach i nocnych lokalach. Krupówki są także niepozbawianą typowo zakopiańskiego uroku, zadbaną i szeroką aleją spacerową.
Instytucja dbająca o przybliżenie postaci genialnego kompozytora. Karol Szymanowski czerpał natchnienia m.in. z muzyki orientalnej oraz podhalańskiego folkloru. Znajduje to wyraz w udostępnianej kolekcji pamiątek po artyście. Muzeum mieści się w zabytkowej willi utrzymanej w stylu zakopiańskim, gdzie przez kilka lat Szymanowski mieszkał i pracował. Placówka to oddział krakowskiego Muzeum Narodowego.
Ekspozycja w zabytkowej chacie, wybudowanej w 1830 roku. Zgromadzone przedmioty i odrestaurowane wnętrza wiernie odtwarzają wystrój i klimat góralskiego domu z epoki. Tej, która zainspirowała Stanisława Witkiewicza do stworzenia stylu zakopiańskiego. Interesującym dodatkiem jest kolekcja etnograficzna Marii i Bronisława Dembowskich, wystawiona w jednej z izb.
Czerwony szlak pomiędzy przełęczami Krzyżne i Zawrat, o długości niespełna 4 kilometrów. Tylko brzmi łatwo, bowiem na wąskie skalne półki, stromizny, wytarte kamienie oraz łańcuchy i drabinki Orlej Perci lepiej się nie wybierać bez starannych przygotowań i wieloletniego doświadczenia we wspinaczce. Od zbudowania trasy w 1903 r. zginęło na niej ponad 120 ludzi.
Zabytkowa góralska chata, wybudowana jeszcze na przełomie XVIII i XIXw. w stylu śląsko-spiskim. W uroczym domu funkcjonuje ludowe muzeum, odkrywające tajemnice Podhala i samego Zakopanego z XIX stulecia. Większość wystawy poświęcona jest najsłynniejszemu gospodarzowi chałupy - Janowi “Sabale” Krzeptowskiemu, wspaniałemu muzykowi i gawędziarzowi.
Interesująca alternatywa dla spacerów i wypraw na rowerze - zwłaszcza dla tych, którym szybko zaczyna doskwierać zmęczenie w nogach. Segway’e są komfortowe, całkiem proste w obsłudze i bardzo stabilne - można to nawet sprawdzić na specjalnych torach. Prędkość maksymalną pojazdów da się wyregulować - do poziomu w granicach 20 kilometrów na godzinę.
Znane również jako Muzeum PrzyrodniczeTatrzańskiego Parku Narodowego. W zwięzłej i całkiem łatwo przyswajalnej formie prezentuje najważniejsze informacje o naturze naszych najwyższych gór - od niuansów geologicznych po niezwykłe bogactwo fauny i flory. Bogatemu zbiorowi eksponatów i tablic edukacyjnych towarzyszą regularnie organizowane zajęcia dydaktyczne.
Rajska enklawa dla zagrożonych wyginięciem żab, węży, salamander, traszek, słowem: wszelkiej maści jaszczurów. Zwierzęta żyją tu w bardzo dogodnych warunkach, naukowcy TPN-u prowadzą badania i obserwacje, a turyści podziwiają rzadkie gatunki i poszerzają swoją przyrodniczą wiedzę. Ośrodek powstał przy źródłach termalnych, kiedyś używanych do zasilania basenów.
Skansen prezentujący codzienne życie, które pod Tatrami wiedli górale na przełomie XIX i XX wieku. W miarę możliwości - również od strony praktycznej. Pod Kuźniczym Młotem we wciągający sposób pokazuje regionalne tradycje, lokalną przyrodę oraz zwyczajowe rzemiosła. Ekspozycją w muzeum podzielono w sumie na dziewięć różnych, wyczerpujących dany temat działów.
Interesująca ekspozycja, której główną część stanowią przedmioty zebrane z wypraw na Bliski i Daleki Wschód. Większość wystawy to najróżniejsze bogato zdobione, kunsztowne dywany, kobierce i inne tkaniny. Ta filia Muzeum Tatrzańskiego posiada też sporą kolekcję rysunków i obrazów Marka Żuławskiego. Galerię urządzono w stylowym dworku, wybudowanym w 1924 roku.
Zapakować swoje cztery litery na dmuchaną oponę - nieślubne dziecko pontonu i koła ratunkowego - aby na niej szaleńczo zjeżdżać prawie bez jakiejkolwiek kontroli. Brzmi ryzykownie, lecz w rzeczywistości do dynamiczna i w pełni bezpieczna zabawa. Zarówno w wersji zimowej, jak i letniej. Rynna śnieżna pod skocznią ma 210, a sztuczny tor ok. 140 metrów długości.
Zbiór pamiątek związanych z życiem i twórczością cenionego artysty. Od większości podobnych instytucji różni się tym, że tutaj panują domowy klimat i wrażenie zatrzymania czasu. Muzeum Jana Kasprowicza mieści w dawnym dawnej willi poety, wybudowanej w 1920r. jako typowo zakopiański pensjonat. Często odbywają się w nim dyskusje na temat różnych dziedzin sztuki.
Pluszowy miś - wierny towarzysz z lat dziecięcych i kochana przez wszystkie maluchy zabawka. Gdyby kogoś ciekawiło, gdzie i kiedy powstała pierwsza taka maskotka, to odpowiedź znajdzie w Muzeum Misiów. Podobnie jak wiele innych ciekawostek i niezliczone, nieraz unikatowe egzemplarze. Sezonowa placówka posiada niezwykle bogatą kolekcję magicznych pluszaków.
Prezentacja niebywałych dokonań będących udziałem życia i twórczości Władysława Hasiora. Rzeźbiarz, plastyk, malarz i scenograf w swoich pracach wyjątkowo kreatywnie czerpał z modernistycznych trendów i zakopiańskich tradycji. Galeria działa w dawnej pracowni Hasiora, zebrano ponad 150 jego dzieł. Na wystawach czasowych swoje miejsce znajdują tu inni artyści.
W jakich okolicznościach powstały takie klasyki jak “Szatan z siódmej klasy” czy “Przygody Koziołka-Matołka”? Na to pytanie najlepiej odpowie wizyta w willi Opolanka - czyli dawnym domu pisarza, dziennikarza i krytyka sztuki. W zaaranżowanych wnętrzach zebrano mnóstwo rękopisów, zdjęć, artykułów, pamiętników Kornela Makuszyńskiego i wiele innych dokumentów.
Muzeum w wyremontowanym domku w stylu zakopiańskim, poświęcone twórczości artystów związanych w jakiś sposób w Zakopanem i pracom, w których powstaniu istotne były inspiracje tutejszą przyrodą i folklorem. Większość prezentowanych dzieł sztuki (autorstwa m.in. Z. Stryjeńskiej czy S.I. Witkiewicza) pochodzi z przełomu wieków i dwudziestolecia międzywojennego.
Istotna i historyczna, gdyż wytyczona już w latach 1900-01 “czarna” trasa turystyczna. Powstała z inicjatywy zoologa Mieczysława Kowalewskiego. Pierwotlnie Ścieżka nad Reglami miała 10km - dziś to 15km i łączy Kalatówki z Doliną Chochołowską. Na patrona szlaku wybrano Józefa Oppenheima - fotografa, działacza społecznego i naczelnika TOPR-u w latach 1914-39.
Architektoniczna perła, jeden z najstarszych zabytków w stolicy polskich Tatr. Dom o konstrukcji zrębowej, zbudowany z drewna świerkowego, modrzewiowego oraz mchu postawiono w 1879 roku. W środku - po uiszczeniu symbolicznej opłaty lub pomocy udzielonej gospodarzom w codziennej pracy - można obejrzeć przedmioty z przełomu XIX/XXw. i posłuchać góralskich gawęd.
Niebywale klimatyczny lokal z tradycją sięgającą 1870 roku. Jan Wnuk stworzył niepospolite menu, łącząc regionalne przepisy z umiejętnościami wyniesionymi z najlepszych paryskich restauracji. Regularnie stołował się tu choćby Henryk Sienkiewicz. Stylowy, zabytkowy budynek - pełniący wiele różnych ról - wybudował w połowie XIXw. Józef Krzeptowski.
Tutaj świat dosłownie stoi na głowie. Dach domu dotyka ziemi, fundamenty pną się ku niebu, meble wiszą u góry na podłodze, a goście spacerują tam, gdzie powinien być sufit… Jakby tego było mało, cała konstrukcja jest lekko przechylona. Błędnik może zwariować. Wejście do domu do góry nogami zapewnia niepowtarzalne, oderwane od szarej rzeczywistości przeżycia.
Pierworodne dziecię architektonicznego nurtu, który wymyślił Stanisław Witkiewicz. Styl zakopiański to odpowiedź na wpływy szwajcarskie i tyrolskie, łączącą rozwiązania secesyjne z góralskimi chatami na Podhalu. Willa Koliba to pierwsza taka konstrukcja, wybudowana w 1893r. dla Zygmunta Gnatowskiego. Muzeum wiernie odtwarza pierwotny układ i wystrój rezydencji.
Cykliczna impreza o zasięgu międzynarodowym. W Kinie Sokół oraz paru pobocznych salach wyświetlane są produkcje dokumentujące wysokogórskie wyprawy. Filmy powinny wykazywać się walorami artystycznymi, w trakcie festiwalu przyznawanych jest kilka różnych nagród. Projekcjom towarzyszą spotkania autorskie, wystawy, zawody wspinaczkowe i wycieczki po Tatrach.
Polskie centrum fatimskiego nurtu kultu maryjnego. W 1951 roku powstała niewielka kaplica, dekadę później świątynia wzbogaciła się o posążek łaskawej patronki. W 1987r. kościółek odwiedził Jan Paweł II i dokonał uroczystego aktu koronacji figurki. Wtedy też rozpoczęła się budowa większego sanktuarium, będącego podziękowaniem za ocalenie papieża z zamachu.
Zabytkowe sanktuarium zaprojektowane przez Stanisława Witkiewicza w stylu zakopiańskim. Mały kościółek, wybudowany w 1907 r., to dar familii Uznańskich. “Jaszczurówka” słynie z pięknych ołtarzy i witraży, przedstawiających herby Polski, Litwy oraz najsłynniejsze maryjne wizerunki. Kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa podlega parafii w Toporowej Cyrhli.
Drewniany zabytek sakralny, pochodzący jeszcze z I połowy XIX stulecia. Ostateczny kształt - prostej, jednonawowej świątyni zwieńczonej wieżyczką - zakopiański kościół Matki Boskiej Częstochowskiej przybrał po przebudowie w 1851 r. Tutejsze ołtarze (główny i 2 boczne), nie do pomylenia z niczym innym, wyrzeźbił Wojciech Kułach, artysta ludowy z Gliczarowa.
Drewniany zabytek, wzniesiony na początku XVIII wieku w Zakrzowie (koło Kalwarii Zebrzydowskiej), przeniesiony do Zakopanego niemal deska w deskę pod koniec lat ‘40 XX stulecia. Barokowa świątynia wymagała generalnego remontu, jednak dzięki staraniom Władysława Jarockiego odzyskała pierwotny blask. Widać to po przepięknych polichromiach i innych dziełach sztuki.
Piękny drewniany kościółek w wydaniu miniaturowym, wybudowany na Gubałówce w latach ‘60 XX wieku. Drewniana, stylowo udekorowana we wnętrzu kaplica wyróżnia się choćby tabernakulum w formie góralskiego domu i ołtarzową rzeźbą autorstwa Antoniego Kenara. Świątynia jest wyrazem wdzięczności Marianny i Wojciecha Bachledy-Księdzularz za ocalenie z II Wojny Światowej.
Nieco zapomniane i zapuszczone zakątki w malowniczych górach, towarzystwo najlepszych przyjaciół, adrenalina buzująca w żyłach, a pod siedzeniem warczący ze zniecierpliwienia silnik. Tak pokrótce wyglądają porządnie zorganizowane wycieczki na quadach. Rajdy mocnymi, świetnie prowadzącymi się terenówkami to gwarancja niezapomnianych wrażeń.
Ośrodek zajmujący się organizacją profesjonalnych, zimowych wycieczek po tatrzańskich terenach na pokładach nowoczesnych maszyn. Wyprawę komfortowymi, dynamicznymi i bezpiecznymi skuterami można uzupełnić m.in. o ognisko, pieszy wypad na rakietach śnieżnych, wizytę na słowackich basenach termalnych, specjalny filmik i wiele innych, dodatkowych atrakcji.
Sportowy kompleks z rozbudowaną i wypełnioną po brzegi atrakcjami pływalnią w roli głównej. Obiekt posiada 4 baseny (w tym 1 zewnętrzny) o różnym profilu. Kąpiel urozmaici skorzystanie ze zjeżdżalni, jacuzzi, 5 typów saun, biczy wodnych, “dzikiej rzeki” i wielu innych rzeczy. W ośrodku działają jeszcze kręgielnia i klub fitness z bogatą ofertą ćwiczeń.
Zespół basenów na świeżym powietrzu, otwarty z reguły od końcówki czerwca do początków września. Jego głównym atutem jest woda geotermalna - zawierająca znaczne ilości wapnia, magnezu, sodu i potasu, utrzymująca stałą temperaturę w granicach 30℃. A pożyteczną dla zdrowia kąpiel można tu połączyć z przyjemnościami, jakie dają zjeżdżalnie i siatkówka plażowa.
Centrum jeździeckie położone tuż u wejścia do Doliny Kościeliskiej. W stadninie “Konsul” na stałe przebywa ponad 30 zwierząt o różnej charakterystyce i usposobieniu. Ośrodek dysponuje rozbudowaną ofertą, obejmującą m.in. lekcje jazdy konnej dla osób w każdym wieku, jazdy na lonży i po padoku oraz gwóźdź programu - wielodniowe wycieczki po tatrzańskichszlakach.
Sezonowy obiekt na świeżym powietrzu, zlokalizowany w górnej części parku Rówień Krupowa. Sztucznie mrożona tafla na Tatra Ice ma 600m² powierzchni. Z lodowiska położonego w bezpośrednim sąsiedztwie Krupówek może korzystać do 150 osób jednocześnie. Oczywiście może zabraknąć bogato wyposażonej, profesjonalnej wypożyczalni łyżew i innych niezbędnych akcesoriów.
Kolorowe centrum dziecięcych oraz młodzieżowych harców i swawoli. W rozbudowanym parku przygotowano całe mnóstwo ciekawych atrakcji dla wszystkich maluchów i nastolatków spragnionych dobrej zabawy. “Letnia Zabawa” dysponuje m.in. własnym mini-parkiem linowym, kulami wodnymi, małymi pojazdami, torem pontonowym, symulatorem snowboardu… Nuda nie ma tu wstępu.
Miejsce przeznaczone dla dzieci i młodzieży, która wcale nie uważa klasycznych zabaw na śniegu za obciach. Kidoo oferuje zresztą kilka atrakcji specjalnie dla starszych: przejażdżki skuterami śnieżnymi czy jazda za maszyną na sankach, w pontonie czy dmuchanym kole. Sprzęt można wykorzystać bardziej konwencjonalnie, zjeżdżając z góry czy po snowtubingowym torze.
Kraina niemal nieograniczonego “białego szaleństwa” - pod warunkiem, że śniegu nie zabraknie. Zimowy park rozrywki szczyci się bardzo długą listą potencjalnych atrakcji do zaoferowania dzieciom, młodzieży i dorosłym. Od torów snowtubingowych i saneczkowych, przez kuligi czy rakiety śnieżne, aż po dynamiczne rajdy na skuterach lub… w pontonie za pojazdem.
Wspaniała zabawa, przepełniona czystą rozrywką i niepowtarzalnym klimatem. Przejażdżki saniami - w przypadku braku śniegu bryczkami, fasiągami i innego typu zaprzęgami - z pięknymi Tatrami w tle gwarantują niezapomniane wspomnienia. Kuligi często łączy się z wielkim góralskim ogniskiem, kiedy niezwykły nastrój podkreślają góralskie występy i kulinarne specjały.
Południowa część zakopiańskich Kuźnic, niegdyś zdominowana przez wypas owiec. Dziś ograniczoną działalność pasterzy na Kalatówkach reguluje i nadzoruje TPN - choćby z uwagi na obecność rzadkiej złoci małej o żółtych kwiatach. Z 11 bacówek w latach ‘30 XXw. do dziś przetrwała jedna. Rozległa, przeurocza polana stanowi doskonałe miejsce na dłuższy odpoczynek.
Rozległy, polno-leśny obszar pomiędzy Kominiarskim Wierchem (1829 m n.p.m.) a stanowiącym część masywu Ornaka Suchym Wierchem Ornaczańskim (1823 m). Łącznik między największymi pod względem powierz...
Urokliwe miejsce w Dolinie Kościeliskiej, wprost stworzone do tego, by zrobić sobie przerwę w marszu i popodziwiać niepowtarzalne tatrzańskie widoki. W przeszłości znajdowało się tutaj schronisko turystyczne - zniszczone przez czas, a dzieła za zgodą TPN-u dokończyli filmowcy. Polana Pisana leży na wysokości 1050m n.p.m. i stanowi fragment DolinyKościeliskiej.
Doskonały punkt bazowy do dłuższych wycieczek po zachodniej części Tatr, również tras po słowackiej stronie granicy. Stylowe schronisko, wybudowane na początku lat ‘50 XX stulecia, dysponuje 121 łóżkami dla gości, bufetem, łazienkami, suszarnią, składanym wyciągiem narciarskim i stałym dostępem do energii elektrycznej. Patronem placówki PTTK jest Jan Paweł II.
Cudna łączka pod Wiktorówkami, położona na tuż przy krzyżówce niebieskiego i zielonego szlaku. Rusinowa Polana zajmuje ok. 100ha tatrzańskiej ziemi. Z uwagi na ochronę przyrody, większość szałasów służy teraz jako turystyczne wiaty. Wypas owiec został drastycznie okrojony czasowo i do ok. 200 sztuk. Pracujący tu bacowie i juhasi chętnie sprzedają swoje wyroby.
Bodaj najpiękniejszy zakątek - jeśli nie w całych polskich tatrach, to przynajmniej w Dolinie Gąsienicowej. Łąka pasterska, od wprowadzenia w latach ‘60 XXw. zakazu wypasu owiec - po wykupieniu ziemi od blisko 400 różnych właścicieli - stopniowo zarasta kosodrzewiną i lasem. Hala Gąsnienicowa stanowi istotny węzeł mniej i bardziej znanych szlaków turystycznych.
Polana pod szczytem Suchego Wierchu w zachodniej części Doliny Kościeliskiej. Współcześnie nie spotka się tu już owiec i opiekujących się nimi baców oraz juhasów. Z dawnych czasów na Hali Stoły pozostały tylko 3 chaty pasterskie - wszystkie już zabytkowe. Ten zakątek w Tatrach słynie z niezwykłych walorów krajobrazowych i bogatej szaty roślinnej.
Bodaj największa łąka pasterska w całych polskich Tatrach. Wprawdzie dziś prowadzi się wyłącznie kulturowy wypas owiec - z myślą o turystach, dla podtrzymania pasterskich zwyczajów oraz zachowania obecnej bioróżnorodności. Wiele chat na polanie ma już status zabytku. Tutaj też zbudowano kaplicę Jana Chrzciciela, początkowo tylko na potrzeby serialu “Janosik”.
Mimo dość małej powierzchni, zalicza się do dolin walnych - tj. ciągnących się od samego podnóża gór aż do głównych grani. Jako jedyną z tego rodzaju po polskiej stronie Tatr, w całości tworzą ją skały osadowe. Granice Doliny Małej Łąki na osi północ-południe wyznaczają Gronik i Małołączniak, z kolei jej “boki” wyznaczają masywy Giewontu, Grzybowca i Kobylarza.
Malownicze odgałęzienie Doliny Kościeliskiej, położone w cieniu Ciemniaka, Małołączniaka i Krzesanica. Najsłynniejszą jej częścią są Wantule - gigantyczne rumowisko oberwanych skał wapiennych. Według legend spadły na wioskę bezdusznych górali, którzy przegonili biednego żebraka. Według naukowców - głazy oderwały się od szczytów przez cofający się lądolód.
Centrum świetnej zabawy i świetnej rekreacji na świeżym powietrzu. Główną atrakcją ośrodka wydaje się być park linowy. Wprawdzie trasy są tylko dwie (junior i duża), jednak zapewniają mnóstwo frajdy. Dużą popularnością cieszą się 350-metrowy zjazd tyrolski czy wieża do skoków z 14m. “Adventure” ma także m.in. quady, skutery śnieżne, segwaye czy kule zorbingowe.
Strąga to góralska obora dla owiec - i to licznym drewnianym szopom, które pozostały po minionych pasterskich czasach, ten zakątek Tatr zawdzięcza swoją nazwę. Dziś obszar pod północnymi stokami Giewontu w przeważającej części jest zalesiony. Dużą popularnością wśród turystów cieszy się polana Smocza Strążyska z wapiennym głazem - “podhalańskim Sfinksem”.
Punkt graniczny, w wielu znaczeniach tego określenia. Przełęcz pomiędzy Grzesiem, Jamborowym Wierchem i Bobrowcem oddziela nie tylko tatrzańskie szczyty, nie tylko Słowację od Polski, ale też zlewiska mórz Bałtyckiego i Czarnego. W pobliżu płyną dwa Bobrowieckie Potoki, zasilające zupełnie inne wody. To ciekawe miejsce stanowi też niezły punkt widokowy.
Teren jeszcze niedawno zdominowany przez pasterzy wypasających stada niezliczonych owiec. Aktualnie bacowie i juhasi nie mają tu swobodnego wstępu. Jedynym ocalałym szałasem opiekuje się Muzeum Tatrzańskie a słynna hala powoli zarasta i kurczy się. Łąka stanowi istotną część malowniczej Doliny Kondratowej, wyrzeźbionej przez przesuwające się masy lodu.
Jeden z największych w swojej kategorii obiektów w regionie. Położony na szczycie Gubałówki park posiada 8 wariantów o zróżnicowanych poziomach trudności: od dziecinnie prostych do ekstremalnych. Łącznie ponad 100 przeszkód, w tym 700m zjazdów tyrolskich. W ramach “Złotej Grani” funkcjonuje jeszcze pole do gry w paintball oraz mała strzelnica treningowa.
Teren polodowcowy, stanowiący orograficznie prawą odnogę Doliny Chochołowskiej. Nazwa obszaru wywodzi się od dawnych kopalni żelaza i określenia z góralskiej gwary na porzucone sztolnie. W Dolinie Starorobociańskiej zbudowano niegdyś kilka schronisk, ale zostały zniszczone w wyniku walk partyzanckich prowadzonych przez Armię Krajową i żołnierzy wyklętych.
Górskie przejście w paśmie Tatr Zachodnich, powstałe pomiędzy Suchym Wierchem (1539m n.p.m.) i Sarnią Skałą (1377m). Swoją aktualną nazwę zawdzięcza dominującej barwie tutejszych skał oraz łupków, bardzo podatnych na proces wietrzenia. Czerwona Przełęcz - znana również jako Wolarzysko - jest całkiem prosta do przemierzenia, stanowi część Ścieżki nad Reglami.
Przepiękny obszar polodowcowy wielkości 11,5km², jedno z najładniejszych miejsc w całych Tatrach. Jej największym skarbem jest Morskie Oko - w strumieniu wypływającym z jeziora licznie występują m.in. lipienie oraz pstrągi. Dolinę bardzo łatwo przemierzyć dzięki utwardzonej drodze im. Oswalda Balzera. Szerokim traktem kursują także góralscy fiakrzy.
Teren w Tatrach Zachodnich, położony pomiędzy Dolinami Chochołowską Kościeliską. Ma długość ok, 4,5 kilometra i ciągnie się spod zboczy Kominiarskiego Wierchu do Polany Biały Potok. Dolinę Lejową uformowały skały osadowe, za jej początek uważa się wapienny głaz “Między Ściany”, bardzo popularny wśród miłośników wspinaczki. Jest tu wiele malowniczych polan.
Największa dolina walna w polskich Tatrach - 35 km² powierzchni przy 10 km długości. W przeszłości DolinaChochołowska była głównym pastwiskiem dla pasterzy owiec i bydła, dziś priorytetetowy status ma ochrona wyjątkowej przyrody: roślin, zwierząt i krajobrazów. Z myślą o turystach wytyczono całe mnóstwo szlaków oraz tras rowerowych i dla biegaczy narciarskich.
Druga największa dolina po polskiej stronie Tatr. Posiada wiele bocznych odnóg, a główna część rozciąga się na długości 9 kilometrów. Jej środkiem płynie Potok Kościeliski. W dolinie żyją m.in. kozice górskie i niedźwiedzie. Piękne krajobraz Doliny Kościeliskiej tworzą w przeważającej części skały osadowe, skały krystaliczne oraz sztucznie nasadzone świerki.
Kameralny obiekt, najmniejszy tego typu w polskich Tatrach. Pod dachem - i w łóżkach - na Hali Kondratowej może przespać się do 20 turystów jednocześnie. Reszta będzie musiała zadowolić się własnym kawałkiem podłogi. Wybudowane w 1948r. schronisko posiada suszarnię, mały bufet, restaurację, połączenie z internetem oraz świetlicę z książkami i grami planszowymi.
Położona jest na polsko-słowackiej granicy i oddziela Pośrednią Turnię od Świnicy. Przez przełęcz przebiegają dwa oznakowane szlaki. W jej bliskim sąsiedztwie bije źródełko z najczystszą górską wodą. Na początku XX wieku planowano wybudować tu specjalną kolejkę zębową, jednak ze względu na rosnącą świadomość ekologiczną projekt pozostał w sferze marzeń.
Zabytkowy obiekt w stylu alpejskim, wybudowany w 1938r. na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym - i część wyposażenia pochodzi z pierwszych lat działania ośrodka. Hotel przypomina ze względu na bardzo wysokie standardy (i ceny), a schronisko z powodu górskiego położenia, wymagającego paru kilometrów spaceru przed ułożeniem się w jednym z 95 łóżek.
Ostoja spokoju, komfortu i typowo góralsko rozumianej gościnności na Hali Gąsienicowej. “Murowaniec” posiada 116 miejsc noclegowych. Nie ma możliwości rozłożenia śpiwora na podłodze - poza tym schronisko posiada właściwie wszystko, czego wymaga współczesność. Obiekt powstał w 1925r., głównym budulcem były kamienie, których nie obrobiono od zewnętrznej strony.
Przejście obok Kotłowej Czuby i Siwych Turni, na którym schodzą się dwa szlaki. Całkiem blisko stąd tak na główną grań Tatr, jak i do Doliny Chochołowskiej czy schroniska turystycznego. Rosnący tu sit skucina jesienią przybiera niezwykły, czerwony kolor. W przeciwieństwie do słowackiej, z polską Siwą Przełęczą nie wiążą się żadne opowieści o ukrytych skarbach.
Leży na granicy państwowej, pomiędzy krańcowym dla Tatr Zachodnich Beskidem a słynnym Kasprowym Wierchem. Z powodu nieprzebranych mas turystów, chodzących przez 5 tutejszych szlaków, na Suchej Przełęczy nie uświadczy się żadnych unikatowych gatunków roślin. Za to rozpościerają się stąd niepowtarzalne panoramy na tatrzańskie i podhalańskie krajobrazy.
Popularna i wyjątkowo łatwa trasa znad Morskiego Oka do Szpiglasowej Przełęczy, wytyczona już w 1902. Fama o szlaku, który lekko pokona nawet totalnie nieprzygotowany na górską wyprawę turysta - czyli ceper - zaczęła się w 1937r. Wtedy to, kosztem poważnych ingerencji w przyrodę, usypano ponad 4-kilometrową, twardą, wygładzoną i szeroką ścieżkę.
Jeden z najpoważniejszych turystycznych magnesów Zakopanego. Podróż charakterystycznymi wagonikami stała się już obowiązkowym punktem wycieczki. Tory mają ok. 1300m i pozwalają pokonać 300m różnicy poziomów. Kolejkę wybudowano w rekordowe 168 dni w 1938r., w 2001r. przeszła gruntowną modernizację. Na szczycie Gubałówki można udać się na letni tor saneczkowy.
Obiekt wzniesiony w stylu zakopiańskim w 1948r., pomyślany jako baza wypadowa z Doliny Kościeliskiej na całe Tatry Zachodnie. Pomieszczenia w schronisku wystylizowano na góralskie chaty z XIX stulecia. Na Hali Ornak wygodne schronienie znajdzie do 48 osób. Gospodarze, poza typową turystyczną działalnością, organizują prelekcje, zawody sportowe i inne imprezy.
Placówka PTTK wybudowana w 1954r. w odpowiedzi na rosnący ruch turystyczny po Tatrach Wysokich. Jak mówią gospodarze, goszczą u siebie wyłącznie prawdziwych miłośników górskich wędrówek - w końcu samo dotarcie do Doliny Pięciu Stawów wymaga sporego wysiłku. W doskonale wyposażonym schronisku wygodnie wyśpi się - i wyekwipuje się w dalszą drogę - nawet 67 osób.
Wizytówka Zakopanego i całych polskich Tatr. Doskonale rozpoznawalny sięga 1895m n.p.m. Wierzchołek wieńczy krzyż, umieszczony na górze w 1901 roku z inicjatywy ks. Kazimierza Kaszelewskiego. Masyw Giewontu widziany z północnej strony, przy odrobinie wyobraźni, przywodzi na myśl śpiącego rycerza. Wiąże się z tym wiele fantastycznych legend o wojach i skarbach.
Malownicze jezioro polodowcowe, wciśnięte między Dolinę Kościeliską, Halę Smreczynie i Dolinę Pyszniańską. Jezioro położone jest w samym środku świerkowego lasu. W wodach i wokół Smreczyńskiego Stawu żyje sporo wartościowych gatunków tatrzańskiej fauny i flory, jak traszka karpacka, żaba trawna, traszka górska czy rzadkość w całych Karpatach: czermień błotna.
Powołany do życia w 1955r., co zwieńczyło ponad 100 lat starań miłośników przyrody o zachowanie naturalnego stanu jedynego w regionie wysokogórskiego rejonu o profilu alpejskim. TPN obejmuje ponad 200km² cennych obszarów, na których występują rzadkie rośliny i zwierzęta. Dewastacji z XIX i początków XX wieków nie da się odwrócić, ale warto ocalić to co ocalało.
Niezwykła góra, która swoją niemałą sławę zawdzięcza nie tyle walorom naturalnym, co wspaniałej wysokogórskiej kolei linowej i bodaj najsłynniejszym nartostradom w Polsce. Gondole wjeżdżają pod szczyt, położony na wysokości 1987m n.p.m., już w 1936r. Zmodernizowana kolejka pokonuje ponad 4-kilometrową trasę w 12min, zabierając do 60 osób w jednym wagoniku.
Krzyżówka paru często uczęszczanych szlaków i jednocześnie ostatnia możliwość złapania oddechu przed “atakiem szczytowym” na Giewont. Te dwie rzeczy powodują, iż na Wyżniej Kondrackiej Przełęczy niemal cały czas jest tłoczno - co niestety często skutkuje nieumyślnym rozdeptaniem cennych okazów rzadkich gatunków roślin, np. małej, żółtej sybaldii rozesłanej.
Przejście na wysokości 1938 metrów nad poziomem morza, pomiędzy Staroroborciańskim Wierchem (2176 m) a Siwym Zwornikiem (1959 m). Przełęcz znajduje się dokładnie na państwowej granicy, w głównej gr...
Najdalej na południe wysunięte jezioro w Polsce. Unikatową, czarniawą barwę zawdzięcza położeniu w cieniu wysokich szczytów Tatr Wysokich - rzecz jasna również Rysów - oraz charakterystyce żyjących w nim sinic. Czarny Staw powstał w polodowcowym kotle, na wysokości 1583m n.p.m. Spod akwenu wypływają Czarnostawiańskie Siklawy wpadające do Morskiego Oka.
Rozstaje pomiędzy masywem Giewontu na północy a pasmem Czerwonych Wierchów na południu. Dostępne stąd trasy pozwalają udać się właściwie we wszystkie strony świata. A co za tym idzie - w szczycie sezonu turystycznego przechodzi tędy potężna ilość wędrowców, wybierających się w zupełnie różne rejony Tatr. Kondracka Przełęcz pozwoli lepiej docenić uroki tych gór.
Gigantyczne głazy wapienne wyrwane z Chudej Turni przez przesuwający się lądolód. Efektowne głazowisko znajduje się na wysokości 1350-1170 m n.p.m. w Dolinie Miętusiej. Niestety szlaki turystyczne nie pozwalają dojść w pobliże skał, za to da się je dostrzec wędrując niebieską trasą. Wantule zajmują ok. 0,25 km², a największe z głazów ważą nawet 2500 ton.
Niezbyt wysoki (1206m n.p.m.), za to charakterystyczny szczyt. A wszystko przez pobudzający wyobraźnię kształt skał po północno-zachodniej stronie. Geologicznie Nosal stanowi skraj grani Kasprowego Wierchu. Na górę wiedzie zielony szlak zaczynający się w Kuźnicach. I lepiej się go trzymać, gdyż na zachodnich urwiskach dochodziło już do śmiertelnych wypadków.
Góra o wysokości 1377m n.p.m., zwieńczona blisko 300-metrową, ostrą skalistą granią. Sarnią Skałą tworzą w największej mierze dolomitowe wapienie. Miłośników botaniki zainteresują zarówno żyjące tu rzadkie gatunki roślin i porostów, jak i zjawisko znacznego obniżenia progów typowych pięter górskiej flory, spowodowane przez zacieniający okolicę Giewont.
Szczyt o wysokości 2068m n.p.m. w Dolinie Rybiego Potoku, nie tak daleko od Morskiego Oka. Charakterystycznym wyglądem przypomina mnicha z kapturem na głowie. Masyw niezwykłej góry tworzą jeszcze Mniszek oraz Ministrant. Na tutejszych zboczach regularnie ćwiczą taternicy. Na wschodnim stoku, na poziomie ok. 1900m, kryje się jaskinia “Studnia w Mnichu”.
Wspaniały masyw w Tatrach Zachodnich, naturalnie rozgraniczający Polskę od Słowacji. Tworzą go 4 dumne szczyty - turyści podziwiający je od strony Zakopanego, widzą od lewej kolejno: Kondracką Kopę, Małołączniaka, Krzesanicę oraz Ciemniaka. Najładniej jest tu późnym latem i jesienią, kiedy wszechobecna roślinka, sit skucina, mieni się niezwykłą czerwienią.
Trudna i wymagająca podwyższonej uwagi góra w Tatrach Wysokich. Kształt szczytu obserwowanego pod odpowiednim kątem wywołuje skojarzenia z kościelnymi wieżami i piramidami. Wierzchołek Kościelca sięga 2155m n.p.m. i rozciągają się stamtąd wprost oszałamiające panoramy na inne tatrzańskie szczyty oraz Doliną Gąsienicową z jej stawami i halą.
Dumny, wymagający dla potencjalnych zdobywców szczyt - i to mimo obecności turystycznego szlaku. Prowadzi on przez wyższy z dwóch wierzchołków góry, na wysokość 2301m n.p.m. Okolicę porasta rzadka saussurea wielkogłowa. Na najbardziej stromych stokach Świnicy często spotyka się miłośników górskiej wspinaczki - mają tu do dyspozycji nawet 350-metrowe ściany.
Wspaniała góra współtworząca grań Świnicy wznosząca się na wysokość 2291m n.p.m. Znajduje się na trasie zdecydowanie najtrudniejszego szlaku w polskich Tatrach - Orlej Perci. Stanowi punkt graniczny pomiędzy Doliną Pięciu Stawów a Doliną Gąsienicową. I jak należy się spodziewać po nazwie - najlepiej być kozicą górską, by sobie poradzić na miejscowych skałach.
Najsłynniejszy obiekt w Zakopanem i najważniejsza skocznia narciarska w całym kraju. Ma niezwykle bogatą historię, sięgającą 1922 roku. Poza IO, na Wielkiej Krokwi przeprowadzano już wszystkie najważniejsze zawody. Chętni mogą poczuć się jak skoczek i wyciągiem wjechać na górę. Stromy rozbieg widziany na żywo robi znacznie większe wrażenie niż na ekranie.
Nadgraniczna przełęcz pomiędzy Szpiglasowym Wierchem a Kopą nad Wrotami, dostępna tylko od polskiej stroni - Słowacy zamknęli swój szlak wkrótce po II WŚ. Kształtem rzeczywiście może kojarzyć z potężną, skalną bramą. Warto skręcić z Ceprostrady w czerwoną trasę z powodu nieopisanie uroczych widoczków na Wielki Staw Hińczowy oraz Ciemnnosmreczyńskie Stawy.
Wyjątkowo krótki i wąski przesmyk pomiędzy stokami Zamarłej Turni i Kozich Czubów. Na przełęcz prowadzą dwa bardzo trudne szlaki, w tym ekstremalna Orla Perć. Ich przejście wymaga sprawności i zręczności porównywalnych do tych, w jakie natura wyposażyła występujące tu często kozice górskie. Mimo to świetne widoki rekompensują wysiłek włożony we wspinaczkę.
Jedno z najlepiej zorganizowanych górskich schronisk w całej Polsce - często trafia na podium rozmaitych rankingów turystycznych. Obiekt w Dolinie Roztoki wybudowano już w 1907 roku. Obecnie to bardzo nowoczesna i kompleksowo wyposażona placówka, dysponująca m.in. 75 łóżkami, wypożyczalnią sprzętu i zapleczem do przeprowadzania konferencji, prelekcji i szkoleń.
Sławny i stylowy ośrodek z tradycjami, sięgającymi jeszcze pierwszej połowy XIX stulecia. Najstarsza zachowana do dzisiaj część to dawna wozownia z 1875r., z konieczności przystosowana na potrzeby noclegowo-wypoczynkowe po spłonięciu głównego budynku w 1898r. Tzw. Nowe Schronisko wybudowano dekadę później. Łącznie nad Morskim Okiem na wędrowców czeka 78 łóżek.
Grota odkryta przez naukę i turystów jeszcze w I połowie XIX stulecia - czyli w początkach przemiany Zakopanego w gigantyczny kurort. Powstała przez działanie głębokich, gorących wód. Jednokomorową jamę w skałach wapiennych, według lokalnych podań, miał wykorzystywać jako kryjówkę groźny rozbójnik Wojtek Mateja. Do jaskini Dziury prowadzi niebieski szlak.
Centrum tradycyjnego handlu w Zakopanem. Największy bazar w stolicy polskich Tatr jest wypełniony po brzegi regionalnymi wyrobami, przygotowywanymi zgodnie z wielopokoleniowymi zwyczajami. Można tu kupić oscypki, sery, miody, konfitury, soki, góralską odzież, ozdoby, zabawki i wiele, wiele innych rzeczy. Niestety nawet tu trafiają się tandeta i podróbki.
Królowa polskich wodospadów, wypływająca z Wielkiego Stawu. Dwie, trzy kaskady - w zależności od zasobności jeziora w wodę - spadają z ponad 60-metrowego skalnego progu. na ścianie stawiarskiej, rozdzielającej Dolinę Roztoki od Doliny Pięciu Stawów. Wielka Siklawa nie opada pionowo, a pod średnim kątem ok. 35°, co zapewnia niepowtarzalne wrażenia wizualne.
Amatorzy górskich wędrówek uważają ją za jeden z najtrudniejszych do osiągnięcia punktów w całych Tatrach. Podejście jest na dobrą sprawę jedno - strome, z ostrymi skałami, bez ułatwiających wejście łańcuchów czy metalowych drabinek. Przełęcz wynagradza zdobywców oszałamiającymi widokami. Jej nazwa pochodzi od pobliskich szczytów i wyniosłej, 15-metrowej turni.
Symboliczny początek Orlej Perci - zdecydowanie najtrudniejszego i najniebezpieczniejszego szlaku po tej stronie Tatr. Na Zawrat prowadzą łatwiejsze - ale nadal wymagające - trasy. Przełęcz słynie z krajobrazowych wspaniałości, o czym świadczy choćby opisy Stanisława Witkiewicza i Stefana Żeromskiego. Na Zawratowej Turni umocowana jest figurka Maryi z 1904r.
Szczególnie malownicza kaskada pod północnymi zboczami Giewontu, położona przy żółtym szlaku przed Dolinę Strążyską. Na Siklawicy strumień opada z wysokości 23 metrów. Wodospad tworzą dwa skalne progi oddzielone kotłem eworsyjnym wyżłobionym przez niezliczone krople. Położona wyżej ściana ma około dziesięciu metrów, niższa o trzy więcej.
Niebywale malownicza kaskada, spadająca dwoma niemalże równoległymi strumieniami z kotła polodowcowego o wdzięcznej nazwie Nadspady. Dwoistą Siklawę nad Morskim Okiem tworzą większy Prosty Wodospad i wyraźnie bardziej stromy Skośny Wodospad - oba zasilane przez boczne odnogi Mnichowego Potoku. Zimą mocno skuwa je lód, co czyni z nich trasy dla taterników.
Trudna, wymagająca trasa – jak właściwie wszystkie w Tatrach. Pokonanie asfaltowanych dróg w Kościelisku, Witowie, Dzianiszu oraz szutrów Polany Szymoszkowej (miejsce startu) i Płazówki na dwóch kó...
Oznaczona kolorem czarnym ścieżka, na której obok innych kolarzy-amatorów nierzadko można spotkać również pieszych wędrowców i narciarzy na biegówkach. Z Kir pod Wielką Krokiew i Murowanicę w Zakop...
Początek czerwonego szlaku rowerowego mieści się w Kirach, u wejścia do Doliny Kościeliskiej. Po 25 kilometrach dróg asfaltowych i szutrowych przejeżdża się m.in. przez Witów, Siwą Polanę, przysiół...
Orczyk na 350-metrowym stoku. Trasa łatwa, dobra dla początkujących to jest właśnie Wyciąg Nędzówka – różnica poziomów to tylko 20 metrów. Wyciąg przewozi do 500 narciarzy na godzinę. Stok oświetla...
Wyciąg Salamandra to dwa dość krótkie, płaskie stoki – 200 i 400 metrów – przeznaczone dla początkujących narciarzy. Różnica poziomów między początkiem a końcem dłuższego wyciągu wynosi niespełna 3...
Mała, kameralna i rodzinna stacja narciarska, gdzie bezstresowo można nauczyć się podstaw to właśnie stacja narciarska Biały Potok. 4 orczyki talerzykowe – od 220 do 350 metrów długości – wiodą po...
Wyciąg narciarski „Uboc” jednoosobowy wyciąg orczykowy przy 450-metrowym stoku. Trasa łatwa, przeznaczona dla początkujących, choć i średnio-zaawansowani narciarze mogą się tu nieźle bawić. Bogate...
Wyciąg narciarski „Szatanowa Rola” to niewielki wyciąg talerzykowy pozwala skorzystać z 300-metrowego, łatwego stoku. Sztuczne oświetlenie i wypożyczalnia sprzętu sprawiają, że jest to idealny stok...
Stacja narciarska Witów-Ski to nowoczesny ośrodek, gdzie do dyspozycji amatorów białego szaleństwa oddano dwa wyciągi. Orczyk obsługuje 120-metrową trasę przeznaczoną dla najmłodszych dzieci i komp...
Ze stolicy polskich Tatr - Zakopanego do wioski kojarzonej z licznymi obiektami sakralnymi - Dzianisz (m.in. skalna figura św. Barbary z XVIII wieku czy wystylizowany na gotycką bazylikę kościół Ma...
Trasa dla lubiących spacery po górach, jednak stroniących od nadmiernego wysiłku fizycznego. Na szczyt Gubałówki można wjechać słynną kolejką linową. Dalej już na własnych nogach przez niespełna 10...
Długa, za to nie najtrudniejsza trasa – 18,6 km i 563 m przewyższeń. Do przejścia w mniej więcej 4 godziny. Przy skrzyżowaniu ulic Strzelców Podhalańskich i Nędzy Kubińca w Kościelisku zaczyna się...
W niewielkiej wsi Kiry pod Kościeliskiem, na skrzyżowaniu szlaków, jedna zielona odnoga prowadzi do Doliny Kościeliskiej, a druga – na zachód – do Doliny Chochołowskiej, największej w polskich Tatr...
Z górnej stacji kolejki linowej na Butorowy Wierch prowadzi 17-kilometrowy zielony szlak na szczyt Ciemniaka. To dość wymagająca trasa, z ponad 1370 metrami przewyższeń. Najtrudniejszy odcinek zacz...
Kompleks o bogatych tradycjach, który w latach świetności gościł imprezy rangi europejskiej i światowej. 3-kilometrowej pętla wciąż jest wykorzystywana - również przez biegaczy-amatorów - jednak strzelnica pozwala tylko na trening, nie przeprowadzenie zawodów. W planach związanych z organizacją zimowych igrzysk w Krakowie była rozbudowa i modernizacja ośrodka.
Systematycznie rozrastająca się sieć narciarskich tras, utworzona dzięki porozumieniu władz Kościeliska i mieszkańców - co na Podhalu nie jest łatwe. Prywatni właściciele udostępniają tereny, a gmina organizuje ratraki ubijające tory. Początkowo pod Chotarzem funkcjonowała 3-kilometrowa pętla, w sezonie 2016/17 dość łagodne szlaki liczyły już ok. 10 km.
Dwa zimowe szlaki wytyczone w jednym z najbardziej malowniczych zakątków po polskiej stronie Tatr. Z myślą o zwolennikach czynnej rekreacji przygotowano dwie trasy o nieco odmiennych profilach, mające razem 10 km długości. Amatorzy biegówek mają do dyspozycji wygodnie usytuowany parking, tuż przy punkcie startowym, jakim jest Siwa Polana u wylotu doliny.
Jedna z niewielu tatrzańskich grot, w których zwiedzający mogą podziwiać formy naciekowe, tj. stalaktyty, stalagmity itd. Jaskinia Mroźna swoją nazwę zawdzięcza mleku wapiennemu - skalnemu nalotowi przypominającemu szron i nad wyraz chłodnym powiewom wiatru. Długość korytarzu dostępnego do zwiedzania wynosi ok. 500 m, w środku zainstalowano oświetlenie.
Przepiękny, aczkolwiek bardzo trudny zakątek na zachodnim krańcu masywu Czerwonych Wierchów. Jaskinia Lodowa ma niespełna 400 m długości, a jej pokonanie pozwala śmiałkom dotrzeć do miejsca zimowania kozic górskich. Grubość lodowej pokrywy w kolejnych grotach wynosi zazwyczaj od 1,5 do 5-6 metrów. Minimalną objętość zamarzniętej wody szacuje się na 1500 m³.
Jedna z największych tatrzańskich jaskiń. Sieć podziemnych sal i korytarzy jest tak gęsta i poplątana, że nieprzygotowanym turystom zdarzyło się zabłądzić. Długość Jaskini Mylnej szacuje się na 1630 metrów, z czego tylko 300 m jest dostępne dla typowych ceprów, bez odpowiednich ubrań, sprzętu i przewodnika. Żyją tu rzadkie studniczki tatrzańskie i nietoperze.
Pieczara położona u stóp wapiennej turni, wyróżniająca się ogromnym wejściem - ok. 9 m szerokości i 2 m szerokości. Sale i komory mają ponad 120 m długości, właściwe wyposażenie - przede wszystkim własne oświetlenie - pozwala na swobodne zwiedzanie podziemi przez cały rok. Jaskinia Obłazkowa stanowi część systemu Jaskini Mylnej, w 2014 r. odkopano połączenie.
Dwuosobowa kolejka krzesełkowa, będąca pozostałością po ambitnym projekcie narciarskim. Aktualnie stoków na Butorowym Wierchu brak, za to turyści w ciepłe miesiące mogą cieszyć się wspaniałymi widokami i przyjemną przejażdżką - w górę lub w dół. Trasa kolejki ma ponad 1600 m długości, obsługuje 880 os./h w jedną stronę i pozwala pokonać 272 m różnicy poziomów.
Zabytek z lat 1910-12, zaprojektowany przez Jana Tarłowicza, który przez ponad 100 lat zachował oryginalną formę. Uwagę miłośników sztuki sakralnej przyciągają witraże, neogotycki ołtarz główny i sygnaturka. W 1937 r. dwa dokumenty nakręcił tutaj Julien Bryen - filmy są dziś częścią Amerykańskiego Muzeum Pamięci o Holokauście i Archiwum Filmowego S.Spielberga.
Część systemu podziemnych grot Jaskini Mylnej, powstała prawdopodobnie po zawaleniu się paru sal i korytarzy położonych niżej. Długość komór Jaskini Raptawickiej szacuje się na 450 m, z czego tylko pewna część jest osiągalna dla zwiedzających. W głównej sali, o wymiarach 40×10×15 m, temperatura niemal przez okrągły rok oscyluje wokół 6-7 stopni Celsjusza.
Legendarne miejsce, według wielu podań pozostające schronieniem słynnych rycerzy Giewontu. Opowieści o skale, spod której wypływa Potok Kościeliski, w 1896 r. skłoniły rzeźbiarza Juliusza Bałtowskiego do wykucia tu postaci w szyszaku. Swego czasu, kiedy jeszcze nie uznawano tego za przejaw wandalizmu, na Skale Pisanej podpis zostawiało wielu turystów.
Drewniana świątynia wzniesiona na planie krzyża w latach 1910-1914, zbudowana - jak to najczęściej bywało na Podhalu - ze środków przekazanych przez mieszkańców i lokalnych filantropów. Kościół św. Kazimierza posiada szereg zdobień charakterystycznych dla regionu. Warto zobaczyć obraz Chrystusa w pasiaku i witraże zaprojektowane przez Stefana Matejkę.
Tradycyjna ludowa zabawa - przez niektórych oceniana jako obciachowa, dla innych będzie przykładem regionalnego kolorytu i folkloru. Sierpniowe “Święto Lasu na Siwej Polanie” to wielkie ognisko, występy lokalnych artystów oraz kilka tematycznych konkursów. Gwóźdź programu to zawody drwali, w najróżniejszej formie. Impreza stanowi część Tatrzańskich Wici.
Nietypowy element w podhalańskim krajobrazie - zabytkowy przybytek z II poł. XIXw. w stylu neogotyckim. Na dodatek nie w jego polskiej odmianie, ale w stylu bardziej zachodnim. Strzelisty, masywny kościół na planie krzyża łacińskiego zaprojektował Feliks Księgarski. Wnętrza zdobią witraże ilustrujące lokalną historię, cenne rzeźby i XVIII-wieczny obraz maryjny.
Prawdopodobnie najpopularniejszy sposób, odpowiednio latem i zimą, by tatrzańskie tereny oraz polno-leśne dróżki i szlaki przemierzać w sposób dynamiczny. Rzecz jasna tylko tam, gdzie jest to dozwolone, o co już dbają profesjonalni “przewodnicy” takich ekstremalnych wypraw. O ogromną dawkę adrenaliny można być spokojnym także dzięki imponującemu parkowi maszyn.
Jedna z najciekawszych imprez ludowych, przeprowadzana w letnie wakacje przy okazji Tatrzańskich Wici. Główny punkt programu to wielkie ognisko - a skoro góralska watra, to oznacza huczną zabawę z występami folkowych kapel, miejscowych artystów oraz regionalnymi specjałami. Istotnym elementem są też coroczne mistrzostwa świata w jedzeniu owczego sera na czas.
W Dzianiszu, do którego z Kościeliska można dotrzeć podążając kolejno zielonym i żółtym szlakiem, znajduje się wiele zabytkowych obiektów. Wśród niezliczonych kapliczek, krzyży, dzwonnic czy chat, należy wyróżnić kamienną rzeźbę św. Barbary. Ocenia się, że figurę wykuto i ustawiono we wsi jeszcze w 1772 roku. Jej fundatorami byli Barbara i Józef Woynarowscy.
Instytucja przedstawiająca mało znany epizod w powstaniu Krakowskim, które w praktyce było serią małych zrywów w całej Galicji. Lutym 1846 roku kilkudziesięciu górali - w tym legendarny “Sabała” - zdobyło kilka małych posterunków. Muzeum mieści się zabytkowej chacie z 1798 r., można tu podziwiać oryginalną broń, dokumenty i szereg tablic informacyjnych.
Drewniana świątynia może wyglądać jak średniowieczny zabytek, jednak w rzeczywistości zbudowano ją w latach ’30 XX wieku. Projektanci kościoła w Dzianiszu - Bohdan Treter i Stefan Meyer - wzorowali się ma gotyckich bazylikach. Od siebie dodali mnóstwo elementów tradycyjnych dla Podhala. W środku warto obejrzeć obraz patronki na ołtarzu głównym i organy z XVIIw.
Piękna świątynia, wybudowana w 1891 r. z myślą o wiernych, dla których parafia w Chochołowie była zbyt daleka. Niewielką kapliczkę wielokrotnie modernizowano, zachowała jednak niezwykły, typowo podhalański styl. Z wyposażenia zabytkowego kościółka warto wyróżnić neogotycką dzwonnicę, organy oraz szereg przedmiotów wykonanych w benedyktyńskiej szkole we Lwowie.
Krótka jaskinia w Wąwozie Kraków, licząca ok. 40 metrów długości. Smoczą Jamę odkrył dla turystyki w 1876r. tatrzański przewodnik Karl Kolbenheyer. Grota jest stosunkowo trudna do pokonania. Żółty szlak prowadzący przez nią jest jednokierunkowy, różnica poziomów na tym odcinku to aż 18m - trzeba używać łańcuchów, a i bez własnego źródła światła się nie obędzie.
Ze schroniska Murowaniec, na przełęcz Krzyżne, z której rozciągają się zapierające dech w piersiach panoramy na Tatry Wysokie (Gerlach, Rysy), urwiska Buczynowych Turni, Orlą Perć, Dolinę Pięciu St...
Zespół 4 basenówtermalnych o łącznej powierzchni lustra wody wynoszącej 970 m². 2 niecki są zadaszone, a kolejne 2 funkcjonują pod chmurką. Termy Szaflary to raczej nie jest miejsce na sportowy trening - tutaj goście przede wszystkim się relaksują na mnóstwo najróżniejszych sposobów (w stylu SPA&Wellness) i korzystają z korzystnych dla zdrowia właściwości wód.
Kompleks basenowy spod znaku SPA&Wellness. Wszystkie niecki zasilane są wodami termalnymi. Ich wysoka temperatura oraz skład chemiczny stwarzają wspaniałe warunki do relaksu i delikatnej kuracji. W Gorącym Potoku nie ma wprawdzie basenu sportowego, za to bogactwo atrakcji dla dzieci i dorosłych zapewnia dobrą zabawę. Niezwykłym dodatkiem jest mini-park linowy.
Trasa górska Ząb – Gubałówka – Bachledówka – ZąbPętla liczy 35 kilometrów. Ze względu na różnicę wzniesień i strome podjazdy należy zaliczyć ją do wymagających – jak właściwie wszystkie w Tatrach....
Zabytkowa, typowo góralska świątynia budowana systematycznie przez samych wiernych od 1877 roku. Dzięki niedawnej renowacji znów wygląda jak nowy - a jest co podziwiać. W kościele pięknem wyróżniają się barwne witraże ze scenami biblijnymi, droga krzyżowa w formie płaskorzeźb, drewniana chrzcielnica z figurką patrona czy bogato zdobione, barokowe ołtarze.
Ambitny cel dla doświadczonych turystów, godny polecenia wszystkim wytrwałym miłośnikom górskich wędrówek oraz piękna przyrody. Wybierając się na słowacką stronę Tatr, z pewnością warto odwiedzić spiskie osady i zabytki, uzdrowisko Stary Smokowiec, największą stalaktytową grotę - Jaskinię Bielską czy też Tatrzańską Łomnicę z kolejką linową.
Zabytkowe gospodarstwo, budowane i systematycznie od końcówki XIX do połowy XX wieku. Należało do bogatej rodziny Korkoszów, a obecnie mieści się tu etnograficzna placówka Muzeum Tatrzańskiego. Ekspozycja i wiernie zrekonstruowane wnętrza pozwalają bardzo dokładnie wyobrazić sobie, jak wyglądało życie mieszkańców polskiego Spiszu w okresie międzywojennym.
Gospodarski zabytek z 1861 roku, przystosowany na potrzeby oddziału etnograficznego Muzeum Tatrzańskiego. W drewnianych zabudowaniach - izbie mieszkalnej, owczarni i drewutni - dokładnie odtworzono wyposażenie z XIX w., zebrano też bogatą kolekcję ludowych strojów. Zagroda Sołtysów to jeden z przykładów budownictwa spiskiego, które zachowało się w Jurgowie.
Pierwszy Park Narodowy na terenie niepodległej RP, powołany do życia 26 V 1932 r. po ponad 10 latach starań. Aktualnie w granicach Polski, razem z otuliną, zajmuje powierzchnię ponad 5020 ha, z czego ok. 2340 to tereny ochronne. A jest o co dbać - żyje tu ok. 7 tys. gatunków zwierząt i rośnie 1,1 tys. gatunków roślin w tym endemiczne mniszki i pszonaki pienińskie.
Jeden z ważniejszych i większych polodowcowych obszarów nad Zakopanem - zajmuje powierzchnię 21km². Stanowi naturalną granicę pomiędzy Tatrami Zachodnimi i Wysokimi. Potok, od którego wzięła swoją nazwę, jest głównym sprawcą licznych zjawisk krasowych - jak choćby suche wody, tj. strumienie płynące inną drogą, niż wskazywałoby na to ukształtowanie terenu.
Majestatyczna góra, gwarantująca najwspanialsze panoramy, jakie tylko można podziwiać w Tatrach. Swoje zrobiły tu opinie “zdobywców” z XIX wieku, w tym takich osobistości jak Maria Curie-Skłodowska czy Stefan Żeromski. Rysy mają łącznie trzy wierzchołki - Polsce przypadł ten na 2499m n.p.m., najwyższy (2503m) i najniższy (2473m) są już w granicach Słowacji.
Bezcenny skarb natury, a swego czasu ważki element długotrwałego sporu terytorialnego między Węgrami a Galicją. Przy okazji czarujące szafirową taflą Morskie Oko, opiewane przez takie tuzy jak Jan Kasprowicz, Leon Wyczółkowski czy Kazimierz Przerwa-Tetmajer, jest największym jeziorem w Tatrach. Ma niemal 35ha powierzchni, a głębokość przekracza 50 metrów.
Szczyt na wysokości 1490 m n.p.m., doskonale znany ze swojego krajobrazowego potencjału już pierwszym turystom wędrującym po Tatrach w XIX wieku - m.in. dzięki działalności dr. Tytusa Chałubińskiego. Z Gęsiej Szyi, leżącej na zielonym szlaku pomiędzy schroniskiem Murowaniec a Wierchem Poroniec, rozciągają się niezwykłe widoki na “sto szczytów i przełęczy”.
Gdyby ktoś uważał ochronę tatrzańskich krajobrazów i przyrody za kompletnie nieuzasadnione działanie, po ujrzeniu tego zakątka zmieni zdanie. 4-kilometrowa dolina zawdzięcza swoją magię majestatycznym szczytom Tatr Wysokich i pięciu polodowcowym jeziorkom: Czarnemu, Wielkiemu, Małemu, Zadniemu i Przedniemu Stawowi. Żyją tu m.in. kozice górskie i niedźwiedzie.
Kaplica Matki Boskiej Królowej Tatr, wybudowana w 1936 roku w miejscu objawień. Otóż w 1860 r. młodziutkiej pasterce Marysi Murzańskiej miała ukazać się Maryja, która pomogła jej odszukać zagubione zwierzęta i poleciła umacniać wiarę u miejscowych. Pierwsza kapliczka powstała w 1921 - dziś znajduje się w prezbiterium drewnianego, pięknie dekorowanego kościółka.
